Zgodnie z przepisami części wojskowej Kodeksu karnego znieważenie innego żołnierza stanowi przestępstwo, za które ponosi się odpowiedzialność karną.
Osobno uregulowano znieważenie przełożonego w art. 347. Żołnierz, który się tego dopuści podlega karze ograniczenia wolności, aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 2. Należy dodać, że ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego lub dowódcy jednostki.
Kodeks przewiduje, że odpowiednio stosuje się ten przepis do żołnierza, który dopuszcza się czynu określonego w tych przepisach względem żołnierza nie będącego jego przełożonym w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych. Ponadto te przepisy mają zastosowanie również co do żołnierza państwa sprzymierzonego, jeśli państwo to zapewnia wzajemność. Prawo to chroni godność osobistą przełożonego, której naruszenie mogłoby podważyć jego autorytet.
W osobnym artykule zawarto skutki czynu, jakim jest znieważenie lub poniżenie podwładnego. Taki przełożony również będzie podlegał karze ograniczenia wolności, aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 2. Podwładnym jest osoba podlegająca władzy przełożonego, zobowiązana do wykonywania jego rozkazów. Art. 353 Kodeksu karnego rozciąga tę ochronę na żołnierza który wprawdzie nie jest podwładnym sprawcy, ale posiada młodszy stopień wojskowy lub jest równy stopniem, ale o krótszym okresie pełnienia służby.
Przepis ten, podobnie jak pozostałe artykuły tego rozdziału kodeksu, wprowadzają zasady postępowania z podwładnymi. Jest to warunkiem koniecznym dla utrzymania porządku prawnego i prawidłowego funkcjonowania w armii. Wojsko, jako specyficzna i zamknięta grupa społeczna, nie może dopuścić do osłabienia dyscypliny wojskowej, której na równi z podwładnymi powinni przestrzegać przełożeni, dając swoją postawą wzór do naśladowania żołnierzom będącym niżej w hierarchii wojskowej.