Zgodnie z informacjami zawartymi na stronie rządowej Siły Zbrojne RP w 2032 roku mają być perfekcyjnie przygotowane w każdym aspekcie – posiadać nowoczesny sprzęt o wysokim potencjale, wyszkolonych żołnierzy i przećwiczone procedury działania. Podkreślana jest również konieczność współdziałania z innymi służbami w operacjach zarządzania kryzysowego, zarówno na terytorium Polski, jak i państw sojuszniczych. Takie rozwiązania będą się wiązać nie tylko rozszerzoną rekrutacją dla potencjalnych kandydatów, ale i zapewne ze zmianami w utworzonych już jednostkach.
Zgodnie z ustawą z dnia 20 października 2003 r. żołnierz zawodowy może zostać zwolniony z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego oraz zostać przeniesiony do rezerwy kadrowej. Okres pozostawania żołnierza zawodowego w rezerwie kadrowej nie może być jednorazowo dłuższy niż dwa lata dla żołnierza służby stałej i sześć miesięcy dla żołnierza służby kontraktowej. Żołnierz zawodowy może być również wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa. Organem wojskowym właściwym do przeniesienia żołnierza zawodowego do rezerwy kadrowej jest Minister Obrony Narodowej – w przypadku żołnierza zawodowego zwolnionego ze stanowiska służbowego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesa Rady Ministrów i Ministra Obrony Narodowej dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr – w pozostałych przypadkach.
Istnieje również możliwość, aby żołnierz zawodowy, w stosunku do którego została wydana decyzja o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej został, na okres do dnia zwolnienia z tej służby, przeniesiony do dyspozycji. Wówczas żołnierza zwalnia się z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego. Organem uprawnionym do przeniesienia żołnierza zawodowego do dyspozycji jest organ, który wydał decyzję o zwolnieniu żołnierza z zawodowej służby wojskowej.
Istnieje możliwość mianowania żołnierza zawodowego na stopień wojskowy, który odpowiada stopniowi etatowemu stanowiska służbowego, na jakie żołnierz ma być wyznaczony, z dniem objęcia stanowiska służbowego albo na stopień wojskowy, do którego ma być zaszeregowany w ramach zajmowanego przez niego stanowiska służbowego, z dniem określonym w rozkazie o mianowaniu.
Warunkiem wydania decyzji o wyznaczeniu żołnierza zawodowego na bezpośrednio wyższe stanowisko służbowe oraz objęcia obowiązków na tym stanowisku lub zaszeregowaniu do bezpośrednio wyższego stopnia wojskowego w ramach dotychczasowego stanowiska służbowego jest uprzednie wydanie decyzji o mianowaniu tego żołnierza, przez uprawniony organ, na wyższy stopień wojskowy.
Minister Obrony Narodowej, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, ma możliwość wyznaczenia żołnierza zawodowego na stanowisko służbowe wyższe o dwa stopnie wojskowe i więcej, bez mianowania na wyższy stopień wojskowy, przy czym ustawa nie wymiana chociażby przykładów „szczególnie uzasadnionych przypadków”.