Procedura dyscyplinarna określona w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2022 roku, w zakresie dotyczącym roli obrońcy oparta została na przepisach Kodeksu Postępowania Karnego.
Obrońcą mogą być: inny żołnierz lub profesjonalny pełnomocnik: adwokat lub radca prawny. Na podstawie art. 407 ustawy może wnieść odwołanie od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji. W sytuacji gdy od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji przez Ministra Obrony Narodowej lub Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych odwołanie nie przysługuje, obrońca może zwrócić się odpowiednio do Ministra Obrony Narodowej lub Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Zgodnie z art.392 ustawy obrońca ma inicjatywę dowodową, prawo wglądu w akta sprawy sporządzania z nich notatek, fotokopii lub odpisów. Na postanowienie odmawiające udostępnienia akt sprawy obrońca może wnieść zażalenie. Innym zaskarżalnym postanowieniami są: postanowienie o zawieszeniu, wznowieniu oraz postanowienie o odmowie uzupełnienia akt postępowania dyscyplinarnego.
Co ważne analogicznie jak w postępowaniu karnym, obrońca nie może podejmować czynności na niekorzyść obwinionego, a jego udział w postępowaniu nie wyłącza osobistego działania obwinionego. Jak stanowi art. 392 ust.4 ustawy: „Ustanowienie obrońcy uprawnia go do działania w całym postępowaniu dyscyplinarnym, nie wyłączając czynności po uprawomocnieniu się orzeczenia, jeżeli nie zawiera ograniczeń. O zmianie zakresu pełnomocnictwa uprawniającego do działania w postępowaniu dyscyplinarnym lub o jego cofnięciu obwiniony niezwłocznie zawiadamia obrońcę oraz rzecznika dyscyplinarnego.„
Obrońca jest także obligatoryjne wzywany do udziału w raporcie dyscyplinarnym. Doręczane są mu także wszelkie postanowienia wydane w toku postępowania.